askerlik-sivil hayat

şimdi bunu sadece askere gitmiş erkekler bilirler.. hani küfür ruhun yelpazesidir denmiş ya askerde küfür artık bir noktalama işareti gibi kullanılıyor küfür etmezsen rahat edemiyorsun.. beni bilen bilir fazla küfür sarfetmeyen bir insanım ama askerliğimin ilk anlarında tugaya girdikten sonra azıma yapıştı " nereye geldik lan biz a.k." diye.. sonra gerisi geldi küfür ettiğimi anlamıyordum bile... ama küfür etmenin sonu bile varmış diyordum bazen .. bütün hafta sonu karnına doğru dürüst bir yemek girsin diye çarşı iznini beklersin cumartesi veya pazar günüdür bu.. neyse saat sabah 8 gibi kalkarsın 9 da hazır olursun ki bazı komutanlar 7 de de uyandırabilir kıllığına neyse.. 9.30 gibi çıkmalısındır çarşıya ama bir türlü çarşı defterin nöbetçii subay tarafından imzalanmaz ve bekletilir... saat 10.30 olmuştur zaten saat 4 te dönceksindir ne kalmıştır akşama.. ve adam elinde defterlerele belirir ve iki saat sıraya girmemizi bekler ve o sırada sen başlarsın küfre içinden tabi sonra durursun evet ilginçtir bir boşluk hissedersin ve o adama artık küfretmezsin neyapsada küfredemezsin bulamazsın birşey.. nasıl ve ne söliceğini bilemezsin ve işte küfrün sonudur o arkadaşım.. bunu defalarca gördüm ve yaşadım .. sivil hayatta olmaz diye düşünüyordum ama bugünde birine öle bir sonsuzlukla baktım.. küfrün sonuna geldiğimi hissettim... uzuun bir süredir...katil olmak ince bir çizgide sanırım..